Miljøskildring

Eg gleder meg til eg skal dra til Paris! I uke 11 skal eg til Paris, drikke kaffi og «kjøpe croissantar hos sure kassadamer». Eg skal drikke vatnet som smaker litt kalk og klor og kanskje legge merke til at alle går i svarte frakkar og pologenserar. Hovudpersonen skildrar Paris som ein vakker by, sjølv om ho ikkje alltid trivast: «Det er fint å gå her om kvelden, det er som ein kulisse, med alle lyktestolpane og lysa frå restaurantane» Likevel er det litt morsamt, korleis ho kan veksle mellom å la skjønheten til Paris vere bra og dårleg? «ein by som har eit grått teppe av forureining over seg. Det same grå lokket som gir det mjuke lyset, dei rolege gatene på dei aller gråaste dagane» (s. 121)